Çocuklarda 2 yaş sendromu, 18. ay başlayıp, 36. aya kadar bazen de 4 yaşının sonuna kadar süren bir süreçtir. Bazı dönemlerde çocukların gelişimsel özelliklerine bağlı olarak anne ve babalarının isteklerine karşı çıkabiliyorlar. 18 aylık dönemine kadar her şey normal seyrinde devam ederken o rahat, huzurlu, sakin olan çocuk gidip yerine inatçı, kendini ben merkezi üzerinde görmeye başlayan bir dönemdir.
Çocukların sosyal gelişimi açısından 2 yaş sendromun önemlidir. Bu dönem olumsuz gibi bir süreç gibi görünse de aslında geçici aynı zamanda sağlıklı bir süreç olduğunu unutmamak gerek.
2 Yaş Sendromundaki Çocuklarla Ailenin İletişimi
2 yaş çocuğu olan anne ve babalar çocuklarıyla iletişimim kurarken direkt ve en somut haliyle iletişim içinde olmalılar. Direkt iletişim kurarken olumsuz cümlelere yer vermeden, davranışlarını sözel olarak tanımlamadan, olumlu davranışları ön plana çıkartarak iletişime geçilmesi gerekir. Aynı zamanda olumsuz davranışın arkasından da nötr kalarak iletişime geçilmesi gerekir.
Bu Dönemde En Çok Hangi Konularda Çatışma Yaşanıyor?
2 yaş sendromunda genelde çocuklar aileleriyle uyku ve yemek konusunda inatlaşabiliyorlar. Bir çocuğun sağlıklı bir şekilde gelişmesi için gibi uyku ve beslenmenin önemi büyüktür. Bu nedenle anne ve babalar çocukların sağlıklı bir şekilde büyüyüp gelişmeleri için çocukların uyku ve beslenmelerinin düzenli olmasını isterler. Bu süreçte zaman zaman çocukla aile arasında çatışmalar olabiliyor.
Bu Süreçte Çocuklara Nasıl Davranılmalı?
Bu süreçte çocuğa bağırmak, sert davranmak ve ceza vermek asla doğru bir davranış değildir. Bunun yerine duruma göre gerekli açıklamalar yapılması ve kararlı bir tutum sergilemek en doğru yaklaşım şeklidir. Unutmayın ki, sık sık azarlanarak büyüyen çocuklar ileri yaşlarında kendisine güveni olmaz. Aynı zamanda uyumsuz davranışlar sergileyebilir. Bunun dışında duygusal ve davranışsal problemler yaşayabilirler.
Her Çocuk 2 Yaş Sendromunu Yaşar mı?
Her çocuk birbirinden farklı olduğu için bu sendromu yaşamayabilirler. Kimisi çok inatçı ve huysuz olup bu süreci yaşarken kimi çocuklar ise bu süreci yaşamaz ve oldukça sakin ve huzurlu bir şekilde geçirir.